Εκλογές

12 μέρες έμειναν μέχρι τις εκλογές.Και όλοι ελπίζουμε σε ένα πράγμα: ο λαός να θυμηθηκε τι σημαίνει δεξιά! Γιατί το 2004 το είχε ξεχάσει και τώρα το πληρώνουμε όλοι... Υποκλοπές τηλεφώνων χωρίς καμμιά δίωξη, κουμπάροι του Καραμανλοί και των συνεργατών του, ομόλογα και τα λεφτά των συνταξιούχων γίνανε μίζες, σκάνδαλα στις πανελλήνιες εξετάσεις με στημένες βαθμολογίες, ανυπαρξία του κράτους και καταστροφή της πατρίδας! 50 στελέχη του έχει αποπέμψει ο Καραμανλής γιατί δεν κατάφεραν να κάνουν τις βρωμιές τους κρυφά. Πόσοι άραγε έμειναν στις θέσεις τους και μας κλέβουν ακόμα;;;

Επιστροφή στο Μέλλον

Την ώρα που η νοτιοανατολική Ευρώπη καίγεται στους 45 οC (δεν αντέχω άλλο!), στη βόρεια πνίγονται από τις πλυμμήρες στη μέση του καλοκαιριού. Μήπως λέω αυτές τις μέρες ρίχνουμε μια ματιά στο μέλλον; Αυτή θα είναι η κατάσταση του πλανήτη από εδώ και πέρα;
...Εν τω μεταξύ Ρωσία και Βρετανία μας γυρνάνε μερικές δεκαετίες πίσω, θυμίζοντας στους παλιούς και μαθαίνοντας στους νέους τι εστί ψυχροπολεμικό κλίμα!...
Ουφ έσκασα! Πως θα κοιμηθώ πάλι απόψε με τόση ζέστη;

Φερόες

Δεν αντέχω άλλο τη ζέστη!
Θα μεταναστεύσω στα νησιά Φερόες!Γύρω στους 25 βαθμούς Κελσίου πιο δροσερά είναι αυτό τον καιρό...!

Είναι Δυνατόν;

Είναι δυνατόν υφυπουργός της ελληνικής κυβέρνησης να κατηγορεί κόμμα της αντιπολίτευσης ότι καίει τα δάση για να προκαλέσει φθορά στην κυβέρνηση;
Είναι δυνατόν να υπάρχουν πολιτικοί στο κυβερνών κόμμα, με τέτοιες άθλιες απόψεις στην Ελλάδα του 2007;
Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός στην Ελλάδα του 2007 να αφήνει τον πολιτικό αυτό στη θέση του;
Κι όμως είναι δυνατόν!
Υπεύθυνος είσαι εσύ!Έχεις δύναμη,έχεις την ψήφο σου!Εκμεταλλεύσου την...

Ουτοπία

Όταν η αντηλία της θύμισής σου με τυφλώνει στο σκοτάδι,
ο νους στρέφει απότομα το βλέμμα του.
Κι εκεί η εικόνα της φαντασίας μοιάζει τόσο πραγματική,
που η ζωή σαν όνειρο μόνο τη διακόπτει.
Πλαστή η αλήθεια
κι ο κόσμος σου ένα διάλλειμα απ'το όνειρο.
Δεν θα κοιμηθώ ποτέ πια, φωνάζει η ψυχή μέσα μου.
Όσο τα μάτια κοιτούν τον ορίζοντα,
όσο νιώθω τους παλμούς της καρδιάς να μου ψυθιρίζουν το σκοπό της ζωής,
το μοναδικό μέλλον μου θα'ναι μια ουτοπία.
Θα είσαι εσυ...

Χαίρετε λοιπόν...

Να που μια παραπομπή στο google τον έβαλε σε σκέψεις βραδιάτικα και τον ώθησε στη δημιουργία ενός προσωπικού ιστόχωρου. Νάτος λοιπόν εδώ σ’αυτόν τον διαδικτυακό τον κόσμο τον μικρό τον μέγα, μια μικρή φωνή μέσα στο πλήθος. Αλλά παρ’όλα αυτά μια ακόμα ελεύθερη φωνή... Η δημοκρατία του διαδικτύου βλέπεις! Τι να πρωτοχωρέσει σε μερικές σειρές; Πάντα δύσκολή η αρχή! Τελοσπάντων...είναι πολύ αργά για τέτοιες σκέψεις. Κοντεύει τρεις το ξημέρωμα. Ένα ακόμη ξημέρωμα που θα τον βρει μπροστά σε μια οθόνη. Τον τελευταίο καιρό είναι αυτή η οθόνη του υπολογιστή. Από το τσιγάρο στο τασάκι μόνο η γόπα μένει να καίει. Πως τελειώνει έτσι γρήγορα το καθένα τελευταία; Κι αυτό το τασάκι γεμίζει συνέχεια! Μάλλον θα αφήσει το άδειασμά του για το άλλο πρωί. Ο υπολογιστής έχει το χάρισμα να τον κρατάει κοντά του χωρίς να του επιτρέπει να σηκώνεται παρά μόνο για τα αναγκαία...εκτός από τις φορές που πραγματικά χρειάζεται μια αλλαγή επιτόπου, οτιδήποτε άλλο εκτός από το χτύπημα ενός ακόμα πλήκτρου. Έχει κι αυτή την ικανότητα βλέπεις, ο υπολογιστής. Εκεί που σε κρατάει προσηλωμένο, σου δίνει μια και σε διώχνει από κοντά του. Μια θηλυκή πλευρά του ίσως... Τέλοσπάντων...είναι πολύ αργά για τέτοιες σκέψεις. Περασμένες τρεις. Σε καναδυό ώρες χαράζει άλλη μια μέρα. Μάλλον θα συνεχίσει το γράψιμο κάποια άλλη στιγμή. Είναι κι αυτό το τασάκι που γεμίζει σιγά σιγά και δεν έχει καμμία διάθεση να το αδειάσει τώρα...