Ουτοπία

Όταν η αντηλία της θύμισής σου με τυφλώνει στο σκοτάδι,
ο νους στρέφει απότομα το βλέμμα του.
Κι εκεί η εικόνα της φαντασίας μοιάζει τόσο πραγματική,
που η ζωή σαν όνειρο μόνο τη διακόπτει.
Πλαστή η αλήθεια
κι ο κόσμος σου ένα διάλλειμα απ'το όνειρο.
Δεν θα κοιμηθώ ποτέ πια, φωνάζει η ψυχή μέσα μου.
Όσο τα μάτια κοιτούν τον ορίζοντα,
όσο νιώθω τους παλμούς της καρδιάς να μου ψυθιρίζουν το σκοπό της ζωής,
το μοναδικό μέλλον μου θα'ναι μια ουτοπία.
Θα είσαι εσυ...